kmamelis@the.forthnet.gr

Αιτία, οι συναθροισμένοι στις κάλπες της ΝΔ 750.000 πολίτες. Κάθε τέτοια εκλογή έχει τα μηνύματά της. Ενσωματώνει θέσεις και αντιθέσεις. Περικλείει προβληματισμούς και διλήμματα.

Και δεν πρέπει να μένει χωρίς βαθιά επεξεργασία.

Οχι, φυσικά, αριθμητική και στατιστική, αλλά, κυρίως, πολιτική. Οι πάσχοντες από το γνωστό διδακτισμό (ίδιον της ημιμάθειας) έσπευσαν στις ανιαρές, εύπεπτες, επίπεδες, πρόχειρες «αποκωδικοποιήσεις», με τη ρηχότητα που χαρακτηρίζει την εγχώρια συνομοταξία των, κατ' ευφημισμόν, «επαγγελματιών πολιτικών αναλυτών».

«Θύοντας στο σύνθετο και πολλαπλό» του μηνύματος, έσπευσαν να μιλήσουν, δογματικά και με μορφή αμάχητου τεκμηρίου, μόνο για τα αυτονόητα.

Για το μεγάλο αριθμητικό μέγεθος ως δείγμα της πολιτικοποιημένης ελληνικής κοινωνίας, την αντοχή των κομμάτων εξουσίας ακόμη και μετά τις συντριπτικές τους ήττες, την καταδίκη της «μη ηθικής» διακυβέρνησης, την αντίδραση στο νεποτισμό και την οικογενειοκρατία, την οργή για το «χαμένο παράδεισο» της-πάσι θυσία-εξουσίας. Φυσικά, για τη χαρά της συμμετοχής, την ευθύνη της μεγάλης επιλογής, τη δύναμη της αυτοτροφοδοτούμενης «συλλογικότητας», το πείσμα και το πάθος για την ανακατάληψη της «Βαστίλης» τους, την ισχύ των «φιλελεύθερων» ιδεών.

Καλά όλα αυτά, κι ίσως άλλα τόσα, πασπαλισμένα με ολίγη από «υπαρκτό μητσοτακισμό» και «ανύπαρκτο καραμανλισμό».

Αναζητώ, όμως, απαντήσεις για τα «υφέρποντα» και «υποδόρια», που ως μυστικές βοές και «δεύτερες σκέψεις» κινούνται αρχικά στο πολιτικό υποσυνείδητο των μαζών και συναθροίζουν πρώτες ύλες νέων πολιτικών συμπεριφορών, ενίοτε αντιφατικών προς την κρατούσα έννοια της πολιτικής ορθότητας, ενίοτε ανατρεπτικών της κλασικής και δεδομένης «συστημικής» λειτουργίας, ενίοτε μη ελεγχόμενων εκλογικών πρακτικών και στάσεων.

Υπάρχει «υφέρπουσα» επενέργεια αυτής της μεθόδου εκλογής στις ούτως ή άλλως ισχνές θεσμικές συλλογικότητες των κομματικών μορφωμάτων και στη διαβόητη «καρτελοποίησή» τους;

Επιταχύνεται «υποδόρια» η «μετάβαση» από το ουσιαστικό-βουλευόμενο-πεδίο της πολιτικής στο τυπικό-δημοψηφισματικό-στοιχείο της επιλογής προσώπου, μέσα σε εντονότατο επικοινωνιακό περιβάλλον, καθοριζόμενο από εξωθεσμικούς παράγοντες και κινούμενο εκτός του πυρήνα της κυρίαρχης ιδεολογικο-πολιτικής αξιολόγησης;

Υφίσταται «δεύτερη σκέψη» για τη συμβολή του συμμετοχικού προτύπου πρωτογενούς εκλογής στη διαμόρφωση νέου μετα-κομματικού πολιτικού περιβάλλοντος, τη σχέση της με την αρχειακή αντιπαλότητα ανάμεσα στον αρχηγισμό και στη συλλογικότητα, στο λαϊκισμό και στην ποιότητα της εσωκομματικής δημοκρατίας;

* Ο ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΜΑΜΕΛΗΣ είναι δικηγόρος

Από τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ/02.12.09