Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης ή παγκόσμια ημέρα διαμαρτυρίας;

Η 31. Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης. Τη χρονιά αυτή θα γιορταστεί κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες παγκόσμιας ύφεσης. Ελάχιστοι βέβαια σε περιόδους οικονομικής κρίσης, ύφεσης και ανερχόμενης ανεργίας είναι σε θέση να αποταμιεύσουν και ακόμη πιο ελάχιστοι σκέφτονται στα σοβαρά να επενδύσουν. Όλοι επιζητούν σίγουρους τρόπους με δυνατότητες άμεσης επιστροφής των χρημάτων τους μόλις τα χρειαστούν. Μέσω της καθημερινής ειδησεογραφίας, των αμέτρητων σχολιασμών και συζητήσεων, συνειδητοποιούνται ολοένα και περισσότερο από ευρύτερα στρώματα τα αίτια της κρίσης. Η ανασφάλεια των πολιτών αυξάνεται, γιατί ήδη είναι ορατές οι επιπτώσεις της ύφεσης στην πραγματική οικονομία. Κατανοούν όλοι, ότι ύφεση και ανεργία δεν είναι οι καλύτεροι όροι οικονομικής ανάκαμψης. Και ακόμη δεν είναι εμφανής οι επιπτώσεις από τις υπερχρεωμένες πιστωτικές κάρτες. Επομένως είμαστε στην αρχή της ύφεσης.

Τα μέτρα δεν φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αντί να στηριχθεί η ζήτηση και το χρηματοπιστωτικό σύστημα με στόχο την ανάπτυξη, μέσω της μείωσης των επιτοκίων, της ενίσχυσης των χαμηλόμισθων και της επιδότησης των θυμάτων της κρίσης, ενισχύονται όσοι προκάλεσαν με την αλόγιστη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική τους την παγκόσμια οικονομική ύφεση. Κάποτε χαρακτηρίζοντας αυτή την πολιτική λέγαμε, «οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι υποφέρουν». Σήμερα ούτε οι αριθμοί πλέον ευημερούν. Η ανθρωπότητα είναι εξοργισμένη. Γι΄ αυτό και η ημέρα της παγκόσμιας αποταμίευσης, πρέπει να μετατραπεί σε παγκόσμια ημέρα διαμαρτυρίας και απαίτησης, να σταματήσει εδώ η πολιτική της Οικονομίας – Καζίνο, να επαναπροσδιοριστεί η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και να ενισχυθεί η ζήτηση, με την κατοχύρωση των κατώτατων μισθών και εισοδημάτων. Η κοινωνία αλληλεγγύης δεν μπορεί να λειτουργεί πλέον μονομερώς.

Ποιος δεν είναι σοσιαλιστής;

του ΝΑΣΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ Πηγή: MONTHLY RW EVIW 29/10/2008

Οικονομικά γιατροσόφια

του Ανδρέα Καρατζή Πηγή: MONTHLY REVIEW

Δε θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου που υπέπεσα σε ένα τέτοιο λάθος

Με αυτά τα λόγια παραιτήθηκε το 2002 από όλα τα κοινοβουλευτικά και πολιτικά του αξιώματα ο Gregor Gysi. Η αιτία; Με τα μίλια που μάζευε από τις αεροπορικές μετακινήσεις του ως βουλευτής, προμηθεύτηκε εισιτήρια, που χρησιμοποίησε η κόρη του, με αποτέλεσμα να ζημιώσει το γερμανικό δημόσιο.

Ο άνθρωπος δεν παρέβη κανένα νόμο. Κανένας νόμος δεν επιβάλει, πώς θα χρησιμοποιηθούν τα δωρεάν εισιτήρια, που οι αεροπορικές εταιρίες με βάσει τα μίλια που διανύθηκαν, στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους παραχωρούν. Το ήθος όμως του πολιτικού ανδρός, δεν του άφηνε περιθώρια για δικαιολογίες περί «νομίμων» πράξεων. Το ήθος και η απλή λογική ερμήνευαν, ότι αφού τα μίλια προέρχονταν από μετακινήσεις, που καλύπτονταν από το γερμανικό δημόσιο, θα έπρεπε και τα δωρεάν εισιτήρια να χρησιμοποιηθούν για τους ίδιους σκοπούς. Ο ίδιος δεν συγχώρεσε ποτέ αυτό του το λάθος. Τον χειροκρότησαν όμως οι πολίτες. Αυτοί τον επανεξέλεξαν βουλευτή της Ομοσπονδιακής Βουλής και το κόμμα του Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Ο Gysi είναι από τις πιο ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες της Γερμανίας και όχι μόνο. Αυτά όμως μπορούν να συμβαίνουν σε εκλογικευμένες κοινωνίες. Σε κοινωνίες που επικρατεί η κοινή λογική. Στις μη εκλογικευμένες κοινωνίες, «επιτρέπεται», ο καθείς που ασκεί πολιτική εξουσία να επικαλείται τον νόμιμο πλουτισμό του και τα νόμιμα τρικ του, στο πως θα αποφεύγει την εφορία. «Επιτρέπεται», υπουργοί που τα ονόματά τους είναι αναμεμιγμένα σε σκάνδαλα και δημιουργούν εύλογα σχόλια στην κοινωνία, να παραμένουν προκλητικά γαντζωμένοι στις υπουργικές τους θέσεις. «Επιτρέπεται», οι κάθε Εφραίμ να επιστρέφουν αυτά που πήραν - ποια άραγε άλλη απόδειξη χρειάζεται για το παράνομο των πράξεών τους- και να μην αισθάνεται κανείς την ανάγκη να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις. «Επιτρέπεται», η δικαστική εξουσία να απαλλάσσει με δημόσιες δηλώσεις και πριν από κάθε έρευνα, τους αρμόδιους υπουργούς από κάθε ευθύνη, ως παραπλανηθέντες. «Επιτρέπεται» να έχουμε την αίσθηση, ότι οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους υπηκόους και ο πρωθυπουργός μας απλά προεδρεύει. Δεν είναι όμως όλα μαύρα, ακόμη και στις μη εκλογικευμένες κοινωνίες. Οι δύο Αντιεισαγγελείς Εφετών, κύριος Ηλείας Κολιούσης και κυρία Ελένη Σωτηροπούλου, με τις παραιτήσεις τους απέδειξαν, ότι υπάρχουν λειτουργοί που δεν συμβιβάζονται και συνεχίζουν άσχετα κόστους να πράττουν σύμφωνα με την επιταγή των νόμων και τη συνείδησή τους. Προέβησαν σε πράξη γενναία. Σε πράξη, που έδωσε υπόσταση στο νόμιμο και το ηθικό. Σε πράξη που ανταποκρίθηκε στο κοινό περί δικαίου αίσθημα των πολιτών. Και ευτυχώς, γιατί όπου η κοινή λογική παραβιάζεται, τραυματίζονται σοβαρά οι θεσμοί και απαξιώνεται η πολιτική. Οι ευθύνες του Πρωθυπουργού είναι μεγάλες. Τόσο από την άρνηση άμεσης παρέμβασής του, όσο και από την φιλοσοφική του θέση, «ότι αν μια πράξη είναι νόμιμη, δεν τον απασχολεί το ηθικά δίκαιο».

"Έφυγε" ο Σωκράτης

"Έφυγε" ένας φίλος, ένας αγνός αγωνιστής, που υπηρέτησε αρχές και ιδέες, με πίστη και σεμνότητα, χωρίς ποτέ να παρασυρθεί από τη λάμψη των αξιωμάτων που άσκησε. Στη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής, δεν άλλαξε σπίτι, δεν άλλαξε καφενείο, δεν άλλαξε τους τόπους των καθημερινών του συναντήσεων. Δεν άλλαξε συνήθειες και συνθήκες ζωής. Δεν άλλαξε φίλους. Παρέμεινε πιστός στις ιδέες του, γνήσιος χωρίς περιστροφές, στωικός και οραματιστής ενός καλύτερου αύριο. Ήταν ο Σωκράτης, ο δικός μας άνθρωπος. Καλό σου ταξίδι φίλε. Γιώργος Παπαδόπουλος

Ανακοίνωση της Ν.Ε. ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δράμας

«Ο Γραμματέας και τα μέλη της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Δράμας εκφράζουμε στην οικογένειά του τα θερμά μας συλλυπητήρια για το θάνατο του συντρόφου μας Σωκράτη Δημητριάδη . Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ θα τον θυμάται για την αγωνιστικότητα το ήθος και την εντιμότητά του ως Δήμαρχο και Νομάρχη του τόπου μας .

Έφυγε πιστός στις αρχές και τις αξίες του κινήματός μας που υπηρέτησε με πολύ πάθος μέχρι το τέλος της ζωής του.»

Δήλωση του Δημοτικού Συμβούλου κ. Ανέστη Τερζή

«Σήμερα έφυγε από κοντά μας ο Σωκράτης, ο άνθρωπος σύμβολο του αγώνα και της προσφοράς. Ο άνθρωπος που με τις πράξεις του μας δίδαξε τις ηθικές αξίες της ζωής και της πολιτικής. Ο άνθρωπος που δεν δίσταζε να συγκρουστεί με οποιονδήποτε για να υπερασπιστεί το δίκαιο και την δημοκρατία. Η Δράμα έγινε φτωχότερη. Έφυγε ο άνθρωπος που την υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή. Αναγνωρίστηκε από όλους. Όλοι επικαλούνται το έργο του ως Δημάρχου της πόλης μας. Όλοι τον θυμόμαστε με τις καλύτερες αναμνήσεις ως Νομάρχη. Έγινε όμως φτωχότερο και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Έχασε τον εμψυχωτή του, έχασε το υπόδειγμα του αγωνιστή και του πραγματικού συντρόφου. Αγαπητέ μου Σωκρτάτη, θα σε θυμάμαι πάντα και θα αποτελείς φωτεινό παράδειγμα στη ζωή μου. Σου υπόσχομαι να μην υποστείλω ποτέ τη σημαία του αγώνα και των ανθρωπίνων αξιών. Αυτό δεν ήταν που ζητούσες πάντα; Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Δραμινής γης που θα σε αγκαλιάσει. « Ανέστης Τερζής Δημοτικός Σύμβουλος

Δήλωση του Υ.ΜΑ.-Θ. κ. Μαργαρίτη Τζίμα Ο Υπουργός Μακεδονίας – Θράκης κ. Μαργαρίτης Τζίμας, πληροφορηθείς τον θάνατο του πρώην Δημάρχου και πρώην Νομάρχη Δράμας Σωκράτη Δημητριάδη και αφού διεμήνυσε τα θερμά του συλλυπητήρια προς τους οικείους του εκλιπόντος, προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Η Δράμα αποχαιρετά έναν άξιο αγωνιστή της, έναν ευπατρίδη της πολιτικής προσφοράς, έναν πραγματικό πρύτανη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Υπηρετώντας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση διδάχθηκα από την πείρα του Σωκράτη Δημητριάδη και ως Δήμαρχος Δράμας, είχα την τύχη να συνεργαστώ αρμονικά μαζί του παρά τις όποιες πολιτικές μας διαφορές, όταν ο ίδιος υπηρετούσε ως Νομάρχης. Πιστός και ασυμβίβαστος εκφραστής των ιδεών του, πάντα τοποθετούσε το καθήκον του προς τη Δράμα και τους πολίτες της, υπεράνω των όποιων κομματικών και πολιτικών διαφορών. Το γεγονός, ότι είναι ένας εκ των ελαχίστων, αν όχι ο μόνος εκπρόσωπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που ανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης σε πόλη ξένου κράτους, μια τιμή που συνήθως αποδίδεται σε αρχηγούς κρατών, καταδεικνύει την ποιότητα και το κύρος της προσωπικότητας του εκλιπόντος. Το μέγεθος της προσφορά του στη Δράμα, το καταδεικνύει η αγάπη των Δραμινών προς το πρόσωπό του και ο σεβασμός που απολάμβανε μεταξύ των συνεργατών του, αλλά και των πολιτικών του αντιπάλων. Υπήρξα πολιτικός αντίπαλος του Σωκράτη Δημητριάδη. Και ως πολιτικό του αντίπαλο, με τιμά και με συγκινεί πολλαπλά, η ανάμνησή του, ως συνεργάτη στη διεκδίκηση των δικαίων της Δράμας, αλλά και ως δάσκαλου και φίλου. Ας είναι ελαφριά η αγαπημένη του Δραμινή γη που θα τον σκεπάσει.»

Δήλωση του Δημάρχου Δράμας για τον θάνατο του πρώην Δημάρχου και Νομάρχη Δράμας Σωκράτη Δημητριάδη

«Έφυγε ένας μεγάλος δραμινός. Ο Σωκράτης Δημητριάδης, ο Νέστορας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πληθωρικός, πηγαίος, απλός, γνήσιος στις σχέσεις του με τους πολίτες, ο Σωκράτης – όπως τον ξέραμε όλοι μας – σημάδεψε με την παρουσία του τα τοπικά δρώμενα. Δήμαρχος Δράμας επί 8 χρόνια, Νομάρχης Δράμας, Νομάρχης Έβρου είχε έντονη πολιτική δραστηριότητα. Υπηρέτησε και τίμησε την Δράμα μέσα από την πολύχρονη θητεία του στην τοπική αυτοδιοίκηση. Εργάστηκε με αφοσίωση, συνέπεια και υπευθυνότητα. Ήταν μαχητικός, διεκδικητικός, δημιουργικός. Οι αγώνες του για την Δράμα χαρακτήρισαν την μακρά του διαδρομή. Σήμερα η Δράμα έχασε ένα ακούραστο εργάτη. Εγώ έχασα έναν φίλο και καλό συνάδελφο. Στην οικογένειά του εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια»

Διάσωση τσάμπα δεν γίνεται

Η ακτινοβολία της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς χάνει καθημερινά την λάμψη της. Οι θεωρούμενες αντιαναπτυξιακές κρατικές παρεμβάσεις είναι όχι μόνο αποδεκτές αλλά και απαραίτητες. Οι φορολογούμενοι καλούνται για μια ακόμη φορά να καλύψουν τα ελλείμματα, που οι λανθασμένες επιλογές των εκπροσώπων του νεοφιλελευθερισμού οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία. Η ευθύνη των Μάνατζερ και των Κυβερνήσεων δεν είναι μικρή. Το φαινόμενο δεν είναι νέο. Ήδη εδώ και δέκα χρόνια, με την οικονομική κρίση στην Ανατολική Ασία, ειδικοί εφιστούσαν την προσοχή για την πορεία της οικονομίας συνολικά. Την πορεία μιας οικονομίας, όπου όλα τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν τη φτώχια σε παγκόσμιο επίπεδο να συνεχίζει να αυξάνεται δραματικά, την ψαλίδα μεταξύ πλουσίων και φτωχών να μεγαλώνει επικίνδυνα και την λεγόμενη μεσαία τάξη να βρίσκεται σε συνεχή διαδικασία κατάρρευσης. Κανείς πλέον δεν αμφισβητεί στα σοβαρά, ότι αυτή η νέα παγκόσμια πραγματικότητα είναι προϊόν του ασύδοτου «ελεύθερου» ανταγωνισμού των αγορών. Ο νεοφιλελευθερισμός ως μοντέλο ανάπτυξης μάλλον οδεύει στο τέλος του. Άλλωστε στον πυρήνα της εφαρμογής του (ΗΠΑ- Αγγλία- Γερμανία κα) δεν είναι και τόσο νεοφιλελεύθερος πλέον, μετά τις τελευταίες κρατικές παρεμβάσεις. Οι κρατικές όμως παρεμβάσεις και οι οικονομικές ενισχύσεις από μόνες τους δεν επαρκούν. Απαιτείται μια συγκροτημένη πολιτική, που έχει τη δυνατότητα όχι απλά και χωρίς καμία ανταποδοτικότητα να μεταφέρει τα βάρη στις πλάτες των φορολογουμένων, αλλά κυρίως μέσω θεσμικών οχυρώσεων, να διατηρεί ισχυρή την εμπιστοσύνη, που σε περιπτώσεις κρίσης αποτελεί όχι βέβαια τη μοναδική, αλλά μία από τις ουσιαστικές προϋποθέσεις υπέρβασής της. Δυστυχώς δεν είναι καθόλου σαφές, ότι έχει γίνει ακόμη και σήμερα κατανοητό, ότι η οικονομία «καζίνο» δεν έχει μέλλον και πρέπει να σταματήσει εδώ. Ότι οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια οφείλουν να θεσμοθετήσουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου και αυτοάμυνας από ανάλογες κρίσεις, ώστε να μην εναποθέτουν τα βάρη των κρίσεων στις πλάτες των φορολογουμένων. Για πόσο άραγε μπορεί να είναι ακόμη ανεκτό και να οικοδομεί την απαραίτητη για την περίσταση εμπιστοσύνη, η λογική, ιδιωτικοποιούμε τα κέρδη και κοινωνικοποιούμε τα χρέη; Οι πολίτες βεβαίως και κατανοούν, ότι η κρίση στις χρηματαγορές επιβάλλει στις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις να σταθεροποιήσουν το τραπεζικό σύστημα με δισεκατομμύρια. Ποσά που καλούνται, αδίκως βέβαια, να καταβάλλουν οι ίδιοι ως φορολογούμενοι, ωσάν αυτοί να είναι οι σχεδιαστές των λανθασμένων στρατηγικών, των με μυθικούς μισθούς μάνατζερ. Όμως δεν γίνεται και αλλιώς λέει ο καθηγητής Horn, Επιστημονικός Διευθυντής του (IMK), Institut für Makroökonomie und Konjunkturforschung, προσθέτοντας, ότι κάθε πολιτική στήριξης πρέπει να εμπεριέχει την αρχή της ανταποδοτικότητας. Εφόσον οι φορολογούμενοι αναλαμβάνουν τα ρίσκα των χρηματιστών, πρέπει και να μπορούν να συμμετάσχουν στα μελλοντικά κέρδη. Διάσωση τζάμπα δεν γίνεται.

9 Οκτωβρίου 1967 - 41 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε

Ο ασυμβίβαστος θρυλικός αντάρτης, που δεν ανταποκρίθηκε μόνο στις προκλήσεις της εποχής του, αλλά έγινε σύμβολο αγώνα και ελπίδας για τις επόμενες γενιές.

Κάποιοι πήραν τις ιδέες του και τις έκαναν συνθήματα, άλλοι τον έκαναν σύμβολο πολιτικής και κοινωνικής εξέγερσης.

*

Ο άνθρωπος που ηγείται κινητοποιεί τους άλλους να τον ακολουθήσουν, είναι αυτός που ενθαρρύνει όσους μένουν πίσω να φτάσουν στο επίπεδό του και όχι αυτός που σπρώχνει από πίσω μόνο με τα λόγια.

Τσε

**

Αν μπορείς να τρέμεις από αγανάκτηση κάθε φορά που διαπράττεται μια αδικία στον κόσμο, τότε είμαστε σύντροφοι.

Τσε

*** Τελευταίο γράμμα στα παιδιά του (1965) Αγαπημένα μου Χιλντίνα, Αλεϊδίτα, Καμίλο, Σέλια και Ερνέστο. Αν ποτέ χρειαστεί να διαβάσετε αυτό το γράμμα, θα είναι γιατί δεν θα βρίσκομαι πια μαζί σας. Πάνω από όλα, να είστε πάντα ικανοί να νιώθετε βαθιά κάθε αδικία που γίνεται σε οποιονδήποτε, οπουδήποτε στον κόσμο.

Αυτό είναι το πιο όμορφο γνώρισμα του επαναστάτη. Δικός σας για πάντα, παιδιά μου.

Ελπίζω ακόμα να σας δω.

Ένα πολύ μεγάλο φιλί και μια αγκαλιά από τον Μπαμπά. ****

Ποίημα για τον Τσε του Νικολά Γκιγιέν, 15. Οκτωβρίου 1967 Το φως σου δεν έσβησε Κι ας έπεσες. Κινείσαι, αντάρτη, Μια μορφή πάνω σ΄ ένα φλογισμένο άτι, Ανάμεσα στα βουνά, τον άνεμο, τα σύννεφα, Σου έκλεισαν το στόμα, αλλά δεν σώπασες. Κι αν καίνε το σώμα σου, Κι αν σε κρύβουν μακριά, Σε νεκροταφεία, σε δάση, σε κρύες κορυφές, Δεν μπορούν να σε κρατήσουν μακριά μας, Τσε, κομαντάντε, Φίλε κι αδερφέ.

Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των ζώων

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων διότι συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευθεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Αρθρο 1:

Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης. Αρθρο 2:

Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου. Ο άνθρωπος ανήκει στο ζωικό βασίλειο και δεν μπορεί να εξοντώνει ή να εκμεταλλεύεται τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Αντίθετα, οφείλει να χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για το καλό των ζώων. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδα, προσοχή και προστασία από τον άνθρωπο.

Αρθρο 3:

Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική, πρέπει να γίνεται στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμία πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Αρθρο 4:

Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο - γη, θάλασσα, αέρα - και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους. Η στέρηση ελευθερίας του ζώου, ακόμη και αν γίνεται για μορφωτικούς σκοπούς, είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη των δικαιωμάτων αυτού.

Αρθρο 5:

Κάθε ζώο που, από παράδοση, θεωρείται κατοικίδιο, δικαιούται να ζήσει με τον ρυθμό και με τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. Η διαφοροποίηση αυτών των συνθηκών από τον άνθρωπο έχει σκοπούς κερδοσκοπικούς και είναι αντίθετη προς τη διακήρυξη.

Αρθρο 6:

Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου, έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Αρθρο 7:

Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Αρθρο 8:

Οποιοσδήποτε πειραματισμός επάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός κ.λ.π. αντίθετα προς τα δικαιώματα των ζώων, εφ' όσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό. Πρέπει να επιδιώκεται η αντικατάσταση του πειραματισμού πάνω στα ζώα, από άλλες υπάρχουσες τεχνικές.

Αρθρο 9:

Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Αρθρο 10:

Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων, για τη διασκέδαση του ανθρώπου. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα, αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Αρθρο 11:

Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι βιοκτονία, είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή.

Αρθρο 12:

Κάθε πράξη που προκαλεί τον θάνατο μεγάλου αριθμού άγριων ζώων αποτελεί γενοκτονία, έγκλημα απέναντι στο είδος. Η μόλυνση και οποιαδήποτε καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος οδηγούν στη γενοκτονία.

Αρθρο 13:

Σεβασμός επιβάλλεται ακόμη και στο νεκρό ζώο. Κάθε σκηνή βίας στην τηλεόραση και στο σινεμά με θύματα ζώα, πρέπει να απαγορευθεί, και μόνο οι σκηνές που έχουν σκοπό να ενημερώσουν για τα δικαιώματα των ζώων οφείλουν να προβάλλονται.

Αρθρο 14:

Οι οργανισμοί προστασίας και προάσπισης των ζώων πρέπει να αντιπροσωπεύονται από κάθε κυβέρνηση. Τα δικαιώματα του ζώου πρέπει να κατοχυρωθούν από τους νόμους, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Παγκοσμιοποίηση σημαίνει παγκόσμια ροή εμπορευμάτων

Πηγή: Bereich der Transportwesen AS.UIC, Das Gelbe Forum Στο γράφημα είναι ευδιάκριτη η κατανομή των περιοχών κατανάλωσης, πράσινος κύκλος και παραγωγής, κόκκινος κύκλος.

Τα παγκόσμια οικονομικά κέντρα, όπου βρίσκεται και το επίκεντρο της οικονομικής κρίσης, βρίσκονται χωρίς καμία εξαίρεση στις περιοχές με τον πράσινο κύκλο. Οι χώρες του κύκλου αυτού χαρακτηρίζονται τόσο για το υψηλό δημόσιο χρέος τους, όσο και για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Γεγονός που επιδρά αρνητικά στην αγοραστική δύναμη με αποτέλεσμα την μείωση της ζήτησης.

Παρά τις περί του αντιθέτου απόψεις, ότι «η δημιουργική καταστροφή αναζωογονεί τον καπιταλισμό», όπως τις εξέφρασε ο κύριος Ανδριανόπουλος (press-gr), το κεντρικό ερώτημα, τι πρέπει κανείς να κάνει, ώστε να διατηρήσει αυτή την ροή, άσχετα από προθέσεις και οραματισμούς, παραμένει και κανείς σε βάθος χρόνου δεν μπορεί να το αγνοήσει. Σε κάθε περίπτωση όμως, ούτε η πολιτική μείωσης των επιδομάτων στον Ευρωπαϊκό χώρο, ούτε η υψηλή ανεργία και έλλειψη επαρκών εισοδημάτων, αλλά ούτε και οι γενιές των 700 € είναι επιλογές, που μπορούν να δώσουν την απάντηση.

Η οικονομική κρίση δεν αφορά πλέον μόνο τις τράπεζες και την παραγωγή, αλλά και την μέχρι τώρα οικονομική θεωρία, γιατί η πίστη σε μια απρόσκοπτη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς ταρακουνήθηκε συθέμελα. Είναι καιρός για μια άλλη πορεία. Η ιατρική για τη θεραπεία της κρίσης δεν ενδείκνυται.