Δεν βλέπει ξεσηκωμό, παρά μόνο βία!

"Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΙΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ 16ΑΡΗΔΩΝ", γράφει η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 12.12.2008 και ο Πρωθυπουργός δηλώνει, ότι "Δεν βλέπει ξεσηκωμό, μόνο βία! ". Φανταστική προσέγγιση Πρωθυπουργού χώρας. Τείνω να πιστέψω, πως δεν υπάρχει καμία πλέον επαφή με την πραγματικότητα. Κι΄αυτό καθιστά την Κυβέρνηση ακόμη πιο επικίνδυνη.

Δυστυχώς για τον Πρωθυπουργό, διαψεύδεται από τα ίδια του τα στελέχη.

Η κ. Φάνη Πάλλη-Πετραλιά πιστεύει, ότι "Πάντοτε η νεολαία έχει την επανάστασή της, πάντα η νεολαία έχει τα ερωτηματικά της, πάντα η νεολαία έχει τα παράπονά της, ότι δεν την ακούν οι μεγαλύτεροι και συμφωνεί ότι κανένας δεν είναι ευτυχής ούτε αν υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν σύνταξη 330 και 400 ευρώ και νέοι οι οποίοι εργάζονται με 500 ευρώ".

Ο κ. Γ. Σουφλιάς σε ομιλία του τόνιζε "ότι η χώρα αυτές τις μέρες περνάει μια μεγάλη δοκιμασία και είναι ανάγκη να γίνει μια ενδελεχής και αντικειμενική μελέτη για τα αίτιά της", καθώς επίσης, ότι "είναι ανάγκη να σκεφθούμε ο καθένας μας, ψύχραιμα, χωρίς υπερβολές, πόσο σημαντικές είναι ορισμένες θεμελιώδεις αξίες και πόσο αναγκαίος ο σεβασμός σε αυτές."

Θεμελιώδεις αξίες λοιπόν. Εδώ βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης και όχι σε άλλους παράγοντες που επιβουλεύονται δήθεν την “λαοπρόβλητη“ Κυβέρνηση και τον επίσης “λαοπρόβλητο“ Πρωθυπουργό μας. Κανένα επιχείρημα ή ευφυές εφεύρημα δεν μπορεί να ανατρέψει τις εξελίξεις για την ανάγκη μιας πιο δίκαιας κοινωνίας. Στις 10 Δεκεμβρίου γιόρταζε η ανθρωπότητα τα 60 χρόνια από τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η σημερινή κρίση μας υπενθυμίζει, ότι οι αρχές της Ελευθερίας και Ισότητας, δεν αφορούν μόνο το παρελθόν ή τον τρίτο κόσμο. Συνεχίζουν να παραμένουν μεγάλα ζητούμενα των σύγχρονων μεταμοντέρνων κοινωνιών μας. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε, παρά την σε μεγάλο βαθμό κοινωνική ισότητα που παρείχε το σύστημα, γιατί έλλειπε η πολιτική ελευθερία. Οι ανεπτυγμένες χώρες του καπιταλισμού διέρχονται επίσης τη δική τους μεγάλη κρίση, παρά την ύπαρξη ελευθερίας, γιατί λείπει η κοινωνική ισότητα. Ισότητα χωρίς Ελευθερία είναι καταπίεση, και Ελευθερία χωρίς Ισότητα, είναι εκμετάλλευση, έλεγε η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Το τι σημαίνει Ισότητα χωρίς Ελευθερία, το έζησε η ανθρωπότητα στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού και εξεγέρθηκε.

Το τι σημαίνει Ελευθερία χωρίς Ισότητα, το ζει η ανθρωπότητα τώρα και εξεγείρεται. Το βιώνουν οι άνεργοι, οι νέοι των 500 Ευρώ, οι σπουδαστές με πτυχία χωρίς αντίκρισμα και χωρίς ελπίδα για το μέλλον, οι ενοικιαζόμενοι εργάτες, οι ανασφάλιστοι, οι μικροσυνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι. Όλοι αυτοί που αποτελούν τους μη προνομιούχους της κοινωνίας μας. Ελευθερία και ισότητα είναι έννοιες άρρηκτα μεταξύ τους δεμένες. Ο διαχωρισμός τους απορυθμίζει στον πυρήνα της, την εύρυθμη λειτουργία μιας δημοκρατικής κοινωνίας και καταστρέφει το συνδετικό της ιστό. Αυτά που ζούμε σήμερα είναι τα αποτελέσματα μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που μειώνει συστηματικά μέσω της αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, τη δεύτερη σταθερά του αξιακού συστήματος, την Ισότητα. Η έξοδος από τη κρίση είναι μονόδρομος. Απαιτεί ενίσχυση του Κοινωνικού Κράτους. Του Κράτους Δικαίου. Σ΄ αυτό το δρόμο ο κ. Καραμανλής δεν είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός για να μας οδηγήσει. Μία εβδομάδα συνεχών αναταραχών, με βάσιμες ενδείξεις εξάπλωσης σε όλη την Ευρώπη και ακόμη δεν κατανόησε το φαινόμενο. Δεν βλέπει ξεσηκωμό, παρά μόνο βία.

Θέση που αμφισβητείται ευθέως ακόμη και από τα στελέχη του.