Ο βασιλιάς είναι ανεύθυνος....ζήτω ο βασιλιάς

του Γιώργου Παπαδόπουλου

Παρακολουθώντας το Αποκαλυπτικό Δελτίο στο Extra 3 δεν μπορείς να παραβλέψεις τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει ο κύριος Σπίνος να μην αποδοθούν ακόμη και ελάχιστες ευθύνες στον Πρωθυπουργό της χώρας για το ότι συμβαίνει σε αυτήν. Και βέβαια μη το αποτολμήσει κανείς. Θα λάβει χειμαρρώδη "αποστομωτική" απάντηση. Φαίνεται πως το παρηγοριά στον άρρωστο – δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις η ΝΔ αλλά καταλληλότερος ο κύριος Καραμανλής- αποτελεί την ύστατη ελπίδα σωτηρίας. Δίδεται δυστυχώς η εντύπωση, ότι λειτουργεί ως προσωπικός εκπρόσωπος του κυρίου Καραμανλή και εντολοδόχος αυτού να προστατεύει με κάθε τρόπο την «καλή» του εικόνα. Δεν είναι βέβαια ο μόνος. Η διαφορά του από όλους τους άλλους που διεκδικούν τον ίδιο ρόλο, είναι ότι οι άλλοι το κάνουν με λεπτότητα, λίγο καλυμμένα και αρκετά έξυπνα, χωρίς να αποδίδουν στον Πρωθυπουργό την ιδιότητα του «ανεύθυνου» άρχοντα. Θυμάμαι στο σχολείο πριν πάρα πολλά χρόνια στην αγωγή του πολίτη, ότι ο βασιλιάς ως ανώτατος άρχοντας ήταν „ανεύθυνος“. Δεν το χώραγε το μυαλό μου. Τι άρχοντας μπορεί να είναι αυτός που στην άσκηση των εξουσιών του είναι ανεύθυνος σκεφτόμουν. Χώρια που η λέξη ανεύθυνος είχε και προσβλητική έννοια. Αργότερα συνειδητοποίησα, ότι ανεύθυνος ήταν επειδή υπεύθυνοι για τις δικές του πράξεις ήταν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Πέρασαν από τότε πάρα πολλά χρόνια. Η βασιλεία καταργήθηκε στην Ελλάδα και πίστευα ότι οι εκλεγμένοι πολιτικοί άρχοντες είναι πλέον υπεύθυνοι για τις πράξεις τους και ευθύνονται ατομικά και συλλογικά στα έχοντα σχέση με την άσκηση της πολιτικής εξουσίας, μέχρι.... Μέχρι να γίνει πρωθυπουργός ο κύριος Καραμανλής. Ο κύριος Καραμανλής λοιπόν ως πρωθυπουργός της χώρας είναι κατά τον κύριο Σπίνο ανεύθυνος, όπως και ο τέως. Απλός θεατής των κακώς κείμενων. Τον Πρωθυπουργό όμως της χώρας τον εξέλεξε ο ελληνικός λαός για να μας κυβερνήσει με υπεύθυνο τρόπο. Ο Πρωθυπουργός ορίζει και απολύει τους Υπουργούς του. Καθορίζει το κυβερνητικό πρόγραμμα και τις βασικές κυβερνητικές προτεραιότητες. Δέχεται ή απορρίπτει εισηγήσεις. Αντικαθιστά Υπουργούς και συνεργάτες του εφόσον δεν ανταποκρίνονται στο πρόγραμμά του και δεν εντάσσονται στα πλαίσια του πολιτικού ήθους και συμπεριφοράς που σαφώς έχει προκαθορίσει. Ασκεί όλες αυτές τις εξουσίες, όχι από κάποια εγωπάθεια ή αλαζονεία, αλλά νόμιμα στηριζόμενος στους κείμενους νόμους του κράτους. Η εξουσία ασκείται στο όνομα του λαού και για το δημόσιο συμφέρον, γι΄ αυτό καμία ανοχή δεν είναι ανεκτή. Ανοχή σημαίνει συνευθύνη. Η καθημερινότητα έδειξε, ότι ο κύριος Πρωθυπουργός αντίθετα από τους ισχυρισμούς του περί μηδενικής ανοχής, έχει αρκετά ελαστικά όρια. Η Ελλάδα είναι πρωθυπουργοκεντρική. Ψηφίζουμε και δίνουμε όλες τις πολιτικές εξουσίες της Κυβέρνησης στον Πρωθυπουργό και αυτός κατά μία περίεργη αντίληψη αναγορεύεται σε ανεύθυνο ηγέτη, που για τις πράξεις ή παραλήψεις της κυβέρνησης και των στελεχών του ευθύνονται όλοι οι άλλοι. Είναι και αυτό μια άποψη, εκτός και αν δεν υπάρχει πάγκος.