Η «παρέλαση» του Στρατηγού Μακρυγιάννη

του Κώστα Γ. Μαμέλη kmamelis@the.forthnet.gr

Κι ενώ στα μικράτα του πήγαινε μπροστά-μπροστά, λαμπρός τσολιάς-φουστανελάς, τώρα η κατηγορία για παλιμπαιδισμό ήταν αποτρεπτική για την παρέλαση. Τι θέλει αυτός εκεί, «ένας Υδραίος στη Λάρισα» σα μύγα μες στο γάλα, ανάμεσα στους μπόμπιρες και τα σημαιάκια τους, τους επισπεύδοντες γηραλέους απόστρατους χωρίς στολές, τους τέταρτης γενιάς μακεδονομάχους! Τι θέλει αυτός εκεί, κοντά στον τιμώμενο υπουργίσκο και τους άλλους «τέως» του πρωτοκόλλου, να ακούσει τον απαίσιο θόρυβο των ερπυστριών και να οικτίρει τους, εναντίον των παρελάσεων, ημιμαθείς «πασιφιστές»! Γιαυτό και «ώχετο απιών». Πήρε των ομματιών του, όσο μπορούσε μακρύτερα, για τους ψιθύρους των κυμάτων, έξω από τα απελπισμένα βλέμματα των άνεργων, μέσα στα κοτσύφια και τις πρώτες εαρινές μέλισσες. Υπό μάλης, σύντροφος, ο Μακρυγιάννης, ως πιο επίκαιρος και προσιτότερος στην intelligentia (αν και θάθελε τον «αζήτητο» Κασομούλη). Λοιπόν, ημέρα παλιγγενεσίας, διαβάζω: «Αδελφοί αναγνώστες, ΄Επειδή έλαβα αύτήνη την άδυναμία να σας βαρύνω με την άμάθειά μου..», διάλεξα, γρήγορα-γρήγορα το σύγχρονο πνευματικό «ρόγχο» του Στρατηγού, που «παρελαύνει» τούτες τις μέρες, εντός μας. «….και οι προκομμένες του οι Βουλές και άλλοι τοιούτοι, όπού δεν άφησαν λεπτό είς το ταμείο, και όλο το κράτος τόφεραν σε μίαν μεγάλη δυστυχία και άνωμαλία….και μας κατακερμάτισαν……και τζαλαπάτησαν την σημαίαν μας και πεθαίνουν της πείνας οι άνθρώποι……» «..Όλα αύτά τα δεινά και άλλα πλήθος είναι έργα του Κωλέτη και της συντροφιάς του, όπου άφησε έντολή να κυβερνιόμαστε με αύτό το σύστημα… τι θα πάθωμεν ακόμα ο θεός το γνωρίζει. Και αύτά ήταν δια τους ξένους σκοπούς του και τις ΄διοτέλειές του και για να κατακερματίσουνε και την Τρίτην Σεπτεβρίου……αυτό το Σύνταμα-και τόχομεν είς το χαρτί και άντίς να μας ώφελήσει μας άφανίζει ολοένα…». «….Αύτά δεν τα λέγω εγώ μοναχός, τα λέγει όλο το κοινό και οί ΄φημερίδες..» Ε, ρε Στρατηγέ, προβλέπεις χρωματιστά, σα πινελιά του Θεόφιλου, λιτά, σα κάρβουνο του Κόντογλου. Μας σέρνεις στη μοναχική «παρέλασή» σου, τίμια, χωρίς σαλπίσματα. 1850-2009.Συνειρμοί. «….κι όσα σημειώνω τα σημειώνω γιατί δεν ύποφέρνω να βλέπω το άδικον να πνίγη το δίκιον…»*

*Στρατηγού Ι. Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα. ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 26.3.2009 * Ο Μακρυγιάννης σε λιθογραφία του Karl Krazeisen