του Κώστα Γ. Μαμέλη
kmamelis@the.forthnet.gr
Η γενικευμένη κρίση χτύπησε την πόρτα και της Θεσσαλονίκης.
Σε μια θεμιτή επαναδιατύπωση, «όπου και να κοιτάξω η πόλη με πληγώνει»!
Ακόμη και στα καλοδιατυπωμένα ευχολόγια «για το δέον γενέσθαι».
Το ξαναλέμε. Οι «πληγές» δεν θα επουλωθούν με διαχείριση, από τις κοντόφθαλμες ελίτ της «αγοράς» και τους εφήμερους εραστές των «φιλελεύθερων» δογμάτων.
Ο, σε «ύπνωση» , νέος κοινωνικός πρωταγωνιστής, διαμορφώνεται καθημερινά με ευδιάκριτα, ταξικά χαρακτηριστικά.
Η Θεσσαλονίκη ήδη (υπόκωφα) αναζητά τη νέα σύνθεση των παραγωγικών ενοτήτων της που καθορίζει τα επίπεδα, το περιεχόμενο, τους θεσμούς και τον προσανατολισμό της ανάπτυξής της.
Σφυρηλατεί τη μορφή της «πρωτοπορίας» της, στη βάση της αυτοσυνειδησίας των πολιτών της.
Διερευνά τα πρόσωπα αιχμής για να «εκπροσωπήσουν» και να «διευθύνουν» αποτελεσματικά:
-Τους μακροχρόνιους εθνικούς προσανατολισμούς που αφορούν τη γεωπολιτική μας θέση στη διευρυμένη Ευρώπη.
-Τις νέες προκλήσεις-ευκαιρίες, τους κινδύνους των διασυνοριακών περιοχών και ιδιαίτερα τις σχέσεις αυτών των περιοχών με τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή.
-Τη νέα οικονομική γεωγραφία και την αναδιάρθρωση του παραγωγικού συστήματος με βάση τις νέες υποδομές που υφίστανται ή απαιτούνται, με ιδιαίτερη έμφαση στο κοινωνικό πλεόνασμα και την ορθολογική διαχείρισή του.
-Τα φυσικά και ανθρωπογενή διαθέσιμα που έχουμε στο διεθνή ανταγωνισμό και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούμε να αξιοποιήσουμε.
-Τη σύγχρονη τεχνολογία στην κοινωνία της επικοινωνίας, της γνώσης, της πληροφορίας.
-Την υπεροπλία της πνευματικής, πολιτισμικής, εκπαιδευτικής, εμπορευματικής, διαχρονίας της πόλης και των ιστορικών-παραδοσιακών της σχέσεων.
-Την μετατροπή της ακατανόητης συντηρητικής «διείσδυσης» στην εύληπτη και καθαρή προοδευτική «συνεργασία», την μεταλλαγή του μεγαλο-ιδεατικού «ηγεμονισμού» στην ισότιμη «αλληλεγγύη».
-Την αντικατάσταση, τέλος, των «κακέκτυπων» της αδιαφανούς διαχείρισης, της μικροπολιτικής διαμεσολάβησης, των προσωποποιημένων τυχαίων-συχνά καταστροφικών-επιλογών, των ανομολόγητων σχέσεων του πολιτικού χρήματος με το πολιτικό προσωπικό (και τους μηχανισμούς αναπαραγωγής του),με τα σύγχρονα πρότυπα της καθολικής συμμετοχής, της συλλογικής διαβούλευσης, της δημόσιας και κοινωνικής λογοδοσίας, της επίμονης ποιοτικής και ποσοτικής αξιολόγησης, στο σύνολο των λειτουργιών και των αποφάσεων.
Ποιοί, λοιπόν ;
*Ο. Ελύτης, Άσμα ηρωικό και πένθιμο,1945
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 9.4.2009
Φωτο: Στη θέση του άλλοτε ορνιθοσφανείου (Ταούκ σαλχανέ), γύρω στα 1930 έχει σχηματισθεί η οδός Κομνηνών.
Πηγή: Φωτ. Συλλογή Ν.Φ.Πολίτη. Εκδ. University Studio Press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου