Στείλτε πίσω τα ψυγεία...

Ο περίφημος κωδικός «101000» με τα δώρα και τις χορηγίες φαίνεται πως αποκρυπτογραφήθηκε και δείχνει ότι στις «δαπάνες διεύθυνσης» μεταξύ άλλων υπήρχαν τιμολόγια για οικοσκευές και εξοπλισμό γραφείου πολιτικών προσώπων. Αν και οι δωρεές αυτού του είδους δεν αποτελούν τον πυρήνα του μεγάλου αυτού σκανδάλου, εν τούτοις είναι ενδεικτικό μιας γενικότερης αντίληψης και ελαστικότατης συνείδησης για το τι είναι νόμιμο και ηθικό.

Αυτή είναι η Ελλάδα έλεγε ο Σημίτης. Και δεν είχε άδικο. Οι πάντες εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, τα „φιλοδωρήματα" αυτά, τα θεωρούσαν χωρίς ιδιαίτερης σημασίας, ανάξιες σχολιασμού και εντελώς αναποτελεσματικές επιχειρηματικές χειρονομίες „καλοπιάσματος" της εξουσίας. Τις περισσότερες φορές δε χρειάζονταν και να το κρύψουν. Τόσο αυτονόητο. Μέχρι … ...μέχρι την ώρα της αποκάλυψης, που θα καταριόνται την ώρα και τη στιγμή που δεν σκέφτηκαν το μέγεθος της μ......ς τους. Και να πει κανείς, ότι τα είχαν ανάγκη; Δεν είναι όμως όλοι ίδιοι. Θυμάμαι, πριν πάρα πολλά χρόνια, στο γάμο ενός συγγενικού μου προσώπου, γνωστός και μεγάλος επιχειρηματίας έκανε δώρο στους μελλόνυμφους ένα πανάκριβο και μοντέρνο για την εποχή εκείνη ηλεκτρικό ψυγείο. Ενθουσιάστηκε το ζευγάρι. Μόνο ο πατέρας της νύφης, γενικός διευθυντής σε δημόσια υπηρεσία στην αρμοδιότητα της οποίας εντάσσονταν οι εξαγωγικές δραστηριότητες του επιχειρηματία σκυθρώπιασε. Δεν χρειάστηκε καθόλου χρόνο. Το έπιασε το υπονοούμενο. Τηλεφώνησε ο ίδιος στον επιχειρηματία. Αφού τον ευχαρίστησε του ζήτησε ευγενικά να στείλει κάποιον να πάρει το ψυγείο πίσω. Έτσι απλά. Χωρίς φανφάρες και αυτοεπιβεβαιώσεις. Έκανε το αυτονόητο. Αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όσοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έγιναν εξαιτίας της θέσης τους αποδέκτες ύποπτων δώρων. Να επιστρέψουν τους λεμονοστύφτες και τις τοστιέρες στους αποστολείς τους. Η χώρα πρέπει να ξαναποκτήσει την αυτοπεποίθηση και υπερηφάνειά της. Είχε και έχει τίμιους. Δεν είναι όλοι ίδιοι. (Γ.Π.)