Ινδικό χοιρίδιο ή φλαμουριά;

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ Γ. ΜΑΜΕΛΗ*

Ανάμεσα στην πρόκληση σχολίων για τη χώρα που θεωρείται το ινδικό χοιρίδιο των αγορών, πρώτα στο χώρο της οικονομίας, τώρα στο χώρο της πολιτικής ή για την πόλη που ντύθηκε στα εαρινά, κατισχύει το άρωμα της φλαμουριάς, κάτω από το σπίτι του. Μεθυστικό, πυκνό, τον ζαλίζει. Κάτι σαν φυσικό ναρκωτικό που ταξιδεύει τις αισθήσεις επικίνδυνα (καλύπτοντας τα βοθρολύματα της παρακμής και τη δυσώδη πολιτική συγκυρία). Χτες, ανάκατο με το Νοτιά, τον παρέσυρε βίαια σε μιαν ατέρμονη νοσταλγία της πολιτικής των ιδαλγών, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται η ηρωική περίοδος των '70s, τότε που οι πιο πολλοί μέτραγαν τη σκιά τους αντί το μπόι τους. Αποκοτιές, υπερβολές, κομματικές μαγγανείες, αλαζονικές κορόνες, το ανικανοποίητο, το ουτοπικό. Αλλοι να αλλάξουν τον κόσμο, κι άλλοι να βάψουν την πλάση κόκκινη, με σημαίες και με ταμπούρλα. Κι ύστερα ήρθε ένας Αύγουστος (όχι μήνας αλλά περίοδος ολόκληρη, τρυφηλή, ξένοιαστη, πομπώδης), προάγγελος των θώκων, εξάγγελος των ψιμυθίων της εξουσίας, ράφτης των μεγάλων κυβερνητικών στολών, τελετάρχης των παρασήμων, ορχήστρα των λαϊκών «ωσαννά», κατασκευαστής των περίβλεπτων σημείων της αμετροέπειας. Αρκετοί φίλοι και συντρόφοι του υπέκυψαν στις εγχώριες σειρήνες, στις γυαλιστερές σινιέ παρουσίες, στις μυκονιάτικες ευωχίες της Ψαρούς, τα σχολεία των ντελικάτων εραστών της Ελούντας, στα μακιάτο των βορείων προαστίων, στις ντόπιες Αράχοβες, τα διεθνή Vevey. Αλλά συνήθως στην ιστορία οι Αύγουστοι (οι Ρωμαίοι) αυτοχειριάζονται. Ετσι ο επίπλαστος Αύγουστος και οι συν αυτώ εξέπεσαν. Πρώτα εκλογικά, ύστερα πολιτικά, τώρα ηθικά. Κατέστησαν «χλεύη των ηττημένων». Ακολούθησε η ανθρωποφάγος αρένα, με τους ραβδούχους των νέων εξουσιών, τους ηρακλείς των νέων στεμμάτων. Τα τηλεοπτικά κηρύκεια εξοφλούνται με διασυρμό, αποστροφή, απομόνωση, οίκτο. Αχ, πού 'σουν νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος! Η φλαμουριά, ομιλούσα ερινύα! «Πού νυν οι πεπλασμένοι φίλοι; Πού τα συμπόσια και τα δείπνα; Πού ο των παρασίτων εσμός και ο δι’ όλης ημέρας εκχεόμενος άκρατος, και αι ποικίλαι των μαγείρων τέχναι, και οι τοις δυναστείας θεραπευταί, οι πάντα προς χάριν ποιούντες και λέγοντες; Ανθη ην εαρινά, και παρελθόντος του έαρος, άπαντα κατεμαράνθη· σκιά ην και παρέδραμε· καπνός ην και διελύθη· πομφόλυγες ήσαν και διερράγησαν· αράχνη ην και διεσπάσθη...» (προς Ευτρόπιον, Ιωάννης Χρυσόστομος).

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 2 Ιουνίου 2010 ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ *Ο ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΜΑΜΕΛΗΣ είναι δικηγόρος