Μετά από το επιδερμικής στην καλύτερη περίπτωση ανάλυσης άρθρο του κυρίου Δαβαράκη με τίτλο „Εκλογές; Είναι σοβαρός;" και συνάμα απρεπούς τίτλου του, όσον αφορά τον πρωθυπουργό, έρχεται με σημερινό του άρθρο ο Σταύρος Θεοδωράκης με τίτλο „γιατί όχι εκλογές;" για να αποκαταστήσει την πραγματικότητα. Κατά τη γνώμη μου ήταν απαραίτητο, αν λάβει κανείς υπόψη του, ότι οι επισκέπτες στα σχόλιά τους με δυσκολία έκρυβαν την ειρωνεία και το θυμό τους συνάμα. Και τούτο, όχι γιατί ο κύριος Δαβαράκης στερείται του δικαιώματος να εκφράζει την όποια γνώμη του ελεύθερα, αλίμονο τόσα και τόσα ακούμε και διαβάζουμε οι έρμοι καθημερινά, αλλά κυρίως για την έλλειψη πολιτικού πολιτισμού. Δεν μπορείς να απευθύνεσαι σε ένα πρωθυπουργό περίπου σε κουτσαβάκικο στυλ „είσαι σοβαρός ρε;" (το ρε είναι δικό μου). Εκτός και αν είσαι ο Λάκης Λαζόπουλος. Αλλά άλλο „Αριστοφάνης" (έτσι Λάκη;) και άλλο Δαβαράκης, για να κρατούμε και το μέτρο. Πάντως είναι αλήθεια, πως πρέπει όλοι να σοβαρευτούμε. Πρώτιστα βέβαια τα κόμματα και όλοι οι επίδοξοι ηγέτες και σωτήρες. Γιατί παρατηρείται, ότι ενώ είναι αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα και της Ν.Δ. και του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και του Δημαρά και όποιου άλλου υποψήφιου να αντιμάχεται το Μνημόνιο, δεν είναι δικαίωμά τους όμως να μη προβάλουν τίποτε ρεαλιστικό για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Επιπλέον θεωρώ ανεύθυνο και επικίνδυνο να θέλουν να εκμεταλλευτούν την υπάρχουσα λαϊκή δυσαρέσκεια από τα επώδυνα μέτρα που περιλαμβάνει το Μνημόνιο, χωρίς παράλληλα να γνωρίζουν, πως θα διαχειρισθούν τη δυσαρέσκεια και που θα την οδηγήσουν. Ένα βασικό ερώτημα οφείλει να απαντηθεί, για να διαχωρίσουμε την ανεύθυνη από την υπεύθυνη πολιτική. Αν η δυσαρέσκεια των πολιτών δεν εκφραστεί δημοκρατικά και μέσω εκλογών, που τις απεύχεστε (γιατί άραγε;), τότε ποια άλλη διέξοδο προτείνετε; Οφείλετε κύριοι και κυρία μια απάντηση. (Γ.Π.) Γιατί όχι εκλογές;
Του Σταύρου Θεοδωράκη
Δεν έχω καταλάβει τι πραγματικά ζητάμε από τον Παπανδρέου. Να κάνει ή να μην κάνει εκλογές; Ο Σαμαράς λέει ότι ο Παπανδρέου καταστρέφει τη χώρα παραμένοντας στην εξουσία. Το ΚΚΕ λέει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι τόσο κακή όσο και η κυβέρνηση Καραμανλή. Ο Καρατζαφέρης βλέπει παντού προδοσίες και εθνικές μειοδοσίες. Ο Αλαβάνος καλεί τον Παπανδρέου να μην πατάει το πόδι του στην «ελεύθερη Αττική» (!).Ο Τσίπρας λέει ότι πρέπει να εξαφανιστεί το νωρίτερο δυνατόν (ο Παπανδρέου – όχι ο Αλαβάνος). Ενώ το «μισό» ΠΑΣΟΚ λέει ότι ο Γιώργος πρόδωσε τον Ανδρέα… Όλα αυτά λοιπόν που καταλήγουν; Ότι δεν είναι ώρα για εκλογές; Κάθε λογικός άνθρωπος που ακούει τους ηγέτες της αντιπολίτευσης (και ορισμένους της συμπολίτευσης) να κατηγορούν για τόσα πολλά πράγματα τον Γιώργο Παπανδρέου, θα περίμενε ότι η τελευταία τους φράση θα ήταν «εδώ και τώρα εκλογές». Και όχι μόνο δεν ζητούν εκλογές αλλά όταν τις υπαινίσσεται ως λύση ο Παπανδρέου τον βρίζουν ως εκβιαστή. Ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω. Οι τοπικές εκλογές του Νοεμβρίου είναι ξεκάθαρο ότι ξεκίνησαν για να είναι μόνο… τοπικές. Τα σκουπίδια μας δηλαδή, τα πάρκα μας, οι πεζόδρομοι μας, τα αυθαίρετα μας, οι φιλαρμονικές μας… Κάποιοι, με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία, θέλησαν να μετατρέψουν τις τοπικές εκλογές σε εθνικό Δημοψήφισμα. Και έτσι φτάσαμε στο σημείο οι μισοί συνδυασμοί να μας καλούν να τους ψηφίσουμε για να γκρεμίσουν την κυβέρνηση και οι άλλοι μισοί για να γκρεμίσουν το Μνημόνιο. Και όταν ο Παπανδρέου απαντά στην πρόκληση και λέει ότι αν υπερισχύσουν οι συνδυασμοί που με πολεμούν τότε θα πάμε σε εθνικές εκλογές, οι συνδυασμοί το «γυρίζουν». <Συνέχεια κλικ εδώ>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου