Μια απάντηση στο Focus

Stuttgart, 23.02.2010

Κύριε διευθυντή του Focus.

Εγώ και η οικογένειά μου, Έλληνες πολίτες κατοικούμε στη χώρα σας αρκετές δεκαετίες. Εκεί που προσπαθούσα να πείσω τα παιδιά μου, ότι η Γερμανία, στη χώρα που γεννήθηκαν και κατοικούν είναι η δεύτερη πατρίδα τους, μου φέρατε ξαφνικά τα πάνω- κάτω.

Με το μοντάζ του αγάλματος της Αφροδίτης, την προσβλητική και απρεπή χειρονομία, ενός μνημείου τέχνης με βαθιές ιστορικές ρίζες, πανανθρώπινες αξίες και πολιτιστική κληρονομιά, που υπερβαίνουν τα όρια της μικρής μου πατρίδας, επιχειρήσατε να καταδείξετε με τρόπο βαθιά σημειολογικό, ότι οι απανταχού έλληνες ούτε λίγο ούτε πολύ είναι διαχρονικά απατεώνες.

Δεν διαφωνώ με την ελευθερία του τύπου, στην οποία στηρίζετε την απρέπεια αυτή. Αντίθετα αγωνίζομαι γι΄ αυτήν ακόμη και αν ξεπερνά τα όρια της δικής μου αισθητικής.

Δεν διαφωνώ επίσης, ότι η φοροδιαφυγή, οι δωροδοκίες και άλλες ηθικά, πολιτικά και ποινικά κατακριτέες πράξεις, βαρύνουν πρώτιστα την χώρα μου και για τις οποίες άμεσα η πολιτική ηγεσία της πατρίδας μου πρέπει να αποδώσει ευθύνες, για να επανακτηθεί το κύρος μιας χώρας με ιστορική θέση στον κόσμο.

Δεν διαφωνώ τέλος, ότι από την οικονομική κρίση πρέπει να βγούμε πρώτιστα με αξιοποίηση των δικών μας δυνάμεων και δυνατοτήτων.

Διαφωνώ, όμως, ότι όλα αυτά αποτελούν από μόνα τους ικανές αιτίες δημιουργίας και ερμηνείας της κρίσης και ότι είναι φαινόμενα made in Greece.

Η διατήρηση της έντασης στο Αιγαίο και η ένοχη σιωπή των ισχυρών για παράδειγμα δεν είναι τυχαία. Αιμορραγεί ο ελληνικός λαός για να εισρέει πλούτος και να διατηρούνται θέσεις εργασίας και στη χώρα σας, με την αγορά υποβρύχιων, Leopard, πολεμικών αεροπλάνων και άλλου πανάκριβου πολεμικού υλικού. Καθημερινά σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην ορθολογική Γερμανία αποκαλύπτονται παρόμοια φαινόμενα φοροδιαφυγής, απάτης, δωροδοκιών κ.α.

Διαφωνώ όμως με την οποιαδήποτε ενέργεια που προσβάλλει συλλήβδην τον οποιοδήποτε λαό. Όλοι οι λαοί είναι υπερήφανοι για την πορεία τους και δεν ευθύνονται για τυχόν επίορκους. Αν κάποιοι „πήραν" κάποιοι πήγαν για να δώσουν. Η Siemens δεν είναι ελληνική εταιρία. Τους Έλληνες της πρώην Δυτικής Γερμανίας δεν τους γνωρίσατε ως τουρίστες, αλλά ως σκληρά εργαζόμενους, που συμβάλλανε αποφασιστικά με την εργασία τους στην ανόρθωση της κατεστραμμένης από τον πόλεμο Γερμανίας. Δεν είμαστε επομένως ούτε τεμπέληδες. Έχω την αίσθηση, ότι οι θέσεις αυτές, δυστυχώς όχι μοναδικές, δεν δημιουργούν μόνο επιπρόσθετα προβλήματα στην εξεύρεση λύσεων, που απέχουν από οποιαδήποτε προσπάθεια ενίσχυσης πολιτικών προς μια ορθολογικά σωστή κατεύθυνση, αλλά αντίθετα ενισχύουν τους κερδοσκόπους, τους σπεκουλαδόρους και γενικά τις δυνάμεις που εποφθαλμιούν το ίδιο το Ευρώ και βέβαια την πορεία της Ενωμένης Ευρώπης. Η έννοια της αλληλεγγύης στον Ευρωπαϊκό χώρο δεν είναι κατ΄ επιλογήν πολιτική θέση, αλλά όρος επιβίωσης, συνοχής και προοπτικής της Ευρώπης. Γι΄ αυτό και δεν είναι πλήρως κατανοητή η σκοπιμότητα του μπαράζ αυτών των δημοσιευμάτων. Και όχι μόνο αυτό. Ακόμη χειρότερα, προκαλούν τον πατριωτισμό των Ελλήνων και δημιουργούν προϋποθέσεις ανάπτυξης ρατσισμού, ξενοφοβίας και εθνικών παραληρημάτων. Το τελευταίο που χρειάζεται η Ευρώπη.

Τέλος με έκπληξή μου διαπιστώνω την επαναφορά της „συλλογικής ευθύνης των λαών". Εύχομαι να μην κατανόησα σωστά, γιατί πίστευα, ότι η συλλογική ευθύνη των λαών τουλάχιστον στον χώρο της Ευρώπης δοκιμάστηκε με τραγικές συνέπειες και ανήκει οριστικά στο παρελθόν.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Γιώργος Παπαδόπουλος