Πρωτομαγιά μέρα αγώνων. Πως αλλάξανε οι καιροί. Κάποτε γνωρίζαμε ως λαός να διαχειριζόμαστε τη φτώχια. Περιοριζόμασταν στα λίγα που είχαμε απαραίτητα. Οι οικογένειες ιεραρχούσαν τις ανάγκες τους και τα βόλευαν με τις δυνατότητες ενός μισθού. Η αριστερά και τα εργατικά σωματεία ζητούσαν μείωση του απάνθρωπου χρόνου εργασίας και εφαρμογή του οκτάωρου. Σήμερα ζητούμε κατάργηση της ελαστικής εργασίας και διασφάλιση πάλι του οκτάωρου. Τα εργατικά δικαιώματα διακυβεύονται. Αξίζει τον κόπο να κατέβουμε στις πορείες. Το μοντέλο όμως αυτό ανήκει πια στο παρελθόν. Τα σύγχρονα οικονομικά μοντέλα στηρίχθηκαν στη μεγάλη κατανάλωση, που στην Ελλάδα πήρε απίθανες διαστάσεις. Η αλόγιστη σπατάλη, η υπερκατανάλωση και η επίδειξη, αναμεμειγμένα με την απαραίτητη για οικονομική, πολιτική και κοινωνική ανέλιξη, διαπλοκή, δημιούργησαν το νέο πρότυπο του νεοέλληνα. Ο νεοπλουτισμός αντικατέστησε το αξιακό μας σύστημα. Κόμματα, Συνδικάτα, Οργανισμοί, Σύλλογοι, Ιδρύματα, Εργολάβοι, Συγκροτήματα και ο κατάλογος μακρά κρατεί, συνειδητά μοιράζονταν τα δανεικά. Κανείς δεν μπορεί να αποποιείται των ευθυνών του. Η „ελληνική“ κρίση ήταν προδιαγεγραμμένη.
Η αριστερά και τα συνδικάτα έχουν σήμερα δύο δυνατότητες. Ή θα καταθέσουν μια βιώσιμη εναλλακτική πρόταση εξουσίας που θα στηρίζεται σε ένα άλλο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση, ή θα μπουν μπροστά για να προβάλλουν και επιβάλλουν μια Εθνική Συμφωνία αναλογικής συμμετοχής όλων, μηδενός εξαιρουμένου, με χρονοδιάγραμμα την έξοδο από την κρίση και τη διασφάλιση της ανάπτυξης. Οι κόκκινες γραμμές χωρίς τα παραπάνω είναι κραυγές χωρίς ελπίδα. Κανείς δεν μπορεί να απειλεί, ότι θα δαγκάσει αν δεν έχει στο στόμα δόντια. Καλή πρωτομαγιά. (Γ.Π.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου