Ευχαριστώ για την επίσκεψη........

Πηγή: www.e-tipos.com

Επιστρέφω 31. Ιανουαρίου

Το Ισραήλ δημιουργεί στρατιά από μπλόγκερς

Το Ισραήλ αποχωρεί από τη Λωρίδα της Γάζας, αφού με τον υπερσύγχρονο στρατό του κατέστρεψε ότι βρέθηκε στο δρόμο του, αγνοώντας επιδεικτικά ανθρώπινα δικαιώματα και διεθνές δίκαιο. Οι λαοί του κόσμου με την αγνότητα που διακρίνει τις αυθόρμητες αντιδράσεις, χωρίς σκοπιμότητες, υπολογισμούς και συμφέροντα καταδίκασαν τα εγκλήματα πολέμου, που όλες αυτές τις ημέρες δίπλα μας συντελούνταν. Αντίθετα Διεθνείς Οργανισμοί και κράτη με τη λογική των συμψηφισμών και αμοιβαίων ευθυνών εξίσωναν δυνατούς και αδύνατους, δικαίους και αδίκους, κλείνοντας ουσιαστικά τα μάτια μπροστά σε πρωτοφανείς για τη σύγχρονη κοινωνία απόδοσης συλλογικών ευθυνών και τιμωρίας ενός λαού. Παρά τις καταστροφές και τον ανθρώπινο πόνο που προκάλεσαν, γνωρίζουν πολύ καλά οι Ισραηλινοί, ότι από αυτό το στρατιωτικό εγχείρημα δεν βγήκαν νικητές. Αντίθετα δημιούργησαν όλες τις προϋποθέσεις για να ενσπείρουν το μίσος εναντίον τους και στις νεότερες γενιές. Γνωρίζουν, ότι έχασαν τη συμπάθεια του κόσμου. Συμπάθεια που είχαν κερδίσει εξαιτίας των δεινών που μαζικά υπέστησαν στη διάρκεια του 2^ου παγκόσμιου πολέμου. Αυτή τη συμπάθεια προσπαθούν να επανακτήσουν. Σύμφωνα με τις ημερήσιες εφημερίδες „The jerusalem Post“ και „Haaretz“ επιδιώκει το Ισραηλινό Υπουργείο Μετανάστευσης να δημιουργήσει μια στρατιά μπλόγκερς, που κατ΄ εντολή των ισραηλινών υπηρεσιών, θα μεριμνά για την καλυτέρευση της εικόνας της χώρας τους στον κόσμο. Η συμπάθεια όμως δεν επανακτάται με επικοινωνιακά τεχνάσματα και προπαγάνδα. Μπορεί να επανακτηθεί μόνο με την αποδοχή, ότι σε αυτόν τον πόλεμο και σε άλλους που θα γίνουν δολοφονείται κάθε φορά η ειρήνη και απομακρύνεται η δυνατότητα των δύο λαών να κατανοήσουν, ότι η λύση του μεσανατολικού προϋποθέτει την αμοιβαία αναγνώριση και κοινή συμβίωση.

Η Αμερική ελπίζει σε μια νέα αρχή.

Πρώτη φωτογραφία του Ομπάμα στο Οβάλ Γραφείο Foto: Mardani News

Ο νέος Πρόεδρος μπορεί άραγε να εκπληρώσει τις προσδοκίες που δημιούργησε;

Ο Μπάρακ Ομπάμα, μέλος μιας πληθυσμιακής ομάδας, που λίγες δεκαετίες πριν ζούσε κάτω από απάνθρωπες κοινωνικές διακρίσεις και αποκλεισμούς, μπόρεσε προς έκπληξη όλων να γίνει πρόεδρος της Αμερικής.

Το γεγονός αυτό, ως μεμονωμένη περίπτωση δεν σημαίνει, ότι άλλαξαν και οι αμερικάνικες κοινωνικές δομές. Οι δομές εξουσίας στην αμερικάνικη κοινωνία και ειδικά στο πολιτικό σύστημα θα συνεχίσουν να διατηρούνται.

Το τι πράγματι ο νέος πρόεδρος θα καταφέρει, εξαρτάται πολύ περισσότερο από την δυνατότητά του να ισορροπήσει μεταξύ των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της χώρας και λιγότερο από το ταλέντο του και την ρητορική του δεινότητα.

Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει, ότι ο εμφανώς όχι και ιδιαίτερων ικανοτήτων αντίπαλός του για την προεδρία Mc Cain με την επίσης ιδιόμορφη ρατσίστρια για την αντιπροεδρία, επελέγησαν από το 46% των ψηφοφόρων, ούτε βέβαια είναι ασήμαντο το γεγονός, ότι το 25% των αμερικανών θεωρούν μεγάλη προσβολή για την Αμερική, ότι η οικογένεια Ομπάμα θα κατοικήσει στον Λευκό Οίκο.

Η πτώση των Δεικτών στην Wall Street αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας αποτελεί απλά δείγμα των αντιδράσεων για το τι μπορεί να επακολουθήσει.

Ένας νέος πρόεδρος βρίσκεται από χθες στην εξουσία. Δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν τις δυνατότητες αλλά και τις προθέσεις του με σκεπτικισμό. Παρόλα αυτά εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη ελπίζουν σ΄ αυτόν.

Ο Ομπάμα έχει να διανύσει ένα δύσκολο δρόμο. Αν δεν μπορέσει να προωθήσει τις υποσχέσεις του και ειδικά να στηριχθεί σε όσους απόθεσαν τις ελπίδες του σ΄ αυτόν, η απογοήτευση θα είναι τεράστια.

Οψόμεθα.

Ένα τραγούδι για τους ελεύθερους πολιορκιμένους της Γάζας

Τις -εξ αριστερών- αγορεύειν βούλεται;

του Κώστα Γ. Μαμέλη

kmamelis@the.forthnet.gr

2009.Δύσκολες εποχές. Στιγμές κρίσιμες.

Μέσα στο αφυδατωμένο από τον ουσιαστικό, προωθητικό διάλογο για την ιδεολογία και τη σύγχρονη ανάγνωσή της και την άνυδρη (χωρίς νερό) έρημο της πολιτικής για την αναζήτηση των αναγκαίων βημάτων της για έναν άλλο, διαφορετικό, καλλίτερο κόσμο, είναι η ώρα για μιαν εναλλακτική συζήτηση. Νηφάλια. Βαθύτερα. Ουσιαστικά.

Μπροστά μας οι τελευταίες εξελίξεις. Κι ο Αλέξανδρος. Κι ο Διονύσης. Οι μάνες της Παλαιστίνης με τα πολλά γιατί και τις μηδενικές απαντήσεις. Ο Ομπάμα προ των πυλών. Η σκληρή καθημερινότητα. Ο φαύλος, αυτοτροφοδοτούμενος κύκλος της επιλεκτικής ενημέρωσης με τον ανασχηματισμό του «φύγε εσύ, έλα εσύ», τα παραπολιτικά του, τις δημοσκοπικές παρενέργειές του. Η χώρα σε υποχώρηση, οι θεσμοί σε έκπτωση. Η Κρίση παντού. Η παρακμή επί θύραις. Η Κυβέρνηση σε (μικρή) νιρβάνα στη θέα της μείωσης της διαφοράς! Κι ο Πρωθυπουργός πανευτυχής ως «καταλληλότερος»!.

Ας εισέλθουμε, λοιπόν, επειγόντως στη συζήτηση. Ας απαντήσουμε θαρρετά.

Υπάρχουν ή όχι σοβαρές και υπεύθυνες απαντήσεις για «τη γενναία έξοδο»;

Μήπως οι εγχώριες απαντήσεις δεν αρκούν αφού η κρίση υπερκαθορίζεται από επιλογές υπερεθνικών κέντρων ισχύος και εξουσίας που «σπρώχνουν» στην κατεύθυνση της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής-αναπτυξιακής κατάρρευσης και καθιστούν την εσωτερική πολιτική δυναμική, αδύναμη και ισχνή για πρωτοβουλίες και επιλογές «εξόδου»;

Η πολιτική κατάρρευση μπορεί να αντιμετωπιστεί με την δημοκρατική διέξοδο των εκλογών και την πολιτική πίεση της διαφαινόμενης πρόσκλησης του ΠΑΣΟΚ, ως της διαχειριστικά πιο αξιόπιστης λύσης;

Τι απαιτείται ώστε η διαχειριστική αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ να μετατραπεί από πλειοψηφική σε ηγεμονική δύναμη μεταρρυθμίσεων;

Η οικονομική-αναπτυξιακή κατάρρευση θα ακολουθήσει τις νομοτέλειες της φάσης ανάπτυξης του ύστερου (μεταμοντέρνου) καπιταλισμού, που θα τις σηματοδοτήσει κυρίως η στάση του Ομπάμα (και του οικονομικού του επιτελείου) απέναντι στην κληροδοσία «του πολιτισμού της ελεύθερης αυτορυθμιζόμενης αγοράς» και η ταυτόχρονη επιλογή του για τη μέθοδο και το χρόνο ανάκαμψης της αμερικανικής (συνακόλουθα και της ευρωπαϊκής) οικονομίας; Για πόσο χρόνο; Με ποιο τίμημα; Τι απομένει στο (αποδυναμωμένο) εθνικό κράτος;

Με τα δεδομένα αυτά, «τις - εξ αριστερών – αγορεύειν βούλεται» το 2009;

Γιατί αν δεν «βούλεται», δυνάμεις και σχήματα λαϊκισμού και ιδιότυπου αυταρχισμού, ήδη επωάζονται.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 14.1.2009

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ «ΕΦΙΑΛΤΗ»

του Κώστα Γ. Μαμέλη

kmamelis@the.forthnet.gr

Ο Κώστας Λαλιώτης δεν είναι ο προβλέψιμος και συμβατικός πολιτικός, με τη συνήθη έννοια των όρων. Στην (35χρονη!) πολιτική διαδρομή του απέδειξε ότι οι σχέσεις του με τις κομματικο-κυβερνητικές εξουσίες δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αφού περνούν από «σαράντα κύματα», άλλοτε μανιασμένα, άλλοτε ήρεμα, στη γνωστή κατεύθυνση, Χαρ. Τρικούπη-Δολιανά και τανάπαλιν.

Σε αντίθεση με τους «φτιαγμένους» και «προοριζόμενους» πολιτικούς (αυτούς, με τις βαριές κληρονομιές, τις ειδικές σπουδές, τις επικοινωνιακές αυλές, τις στρατιές συμβούλων) ήρθε στην πολιτική (μαζί με λίγους ακόμη) χάρις στην ιστορική σύμπτωση της οξυδέρκειας του Ανδρέα Παπανδρέου να δημιουργήσει το πρώτο πυρήνα της αναπόδραστης ανατροπής και αλλαγής, με την πρωτογενή, παραγωγική και αυτοδίδακτη ιδεολογικο-πολιτική επάρκεια ενός απλού επαρχιώτη νέου, που σπίθιζε στο μυαλό και τη ματιά.

«Ώριμο τέκνο της οργής» που εξέπεμπε ο μεταπολιτευτικός κύκλος, βρέθηκε (είτε ως «πνευματικό παιδί» είτε ως «θείον βρέφος», είτε ως «Κιγκινάτος»), στο επίκεντρο του, δυστυχώς, ανολοκλήρωτου διαλόγου για «τη μορφή» της άσκησης εξουσίας, «την επενέργειά» της στο πολιτικό προσωπικό, για «τις αλλοιώσεις των συμπεριφορών» του και «τις μεθόδους ενσωμάτωσής» του.

Πίσω από τις εντυπώσεις της Mayo, η βαθύτερη προσέγγιση της σύγκρουσής του με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πέραν της αυτονόητης νομικής της διάστασης,-για τη σεβαστή μεν, πλην επιδεχόμενη κριτική, δικαστική απόφαση- ανέδειξε με καθαρούς και κατανοητούς όρους-τις «γωνίες» του Κώστα Λαλιώτη.

Τις «γωνίες» αυτές φαίνεται να τις υποδέχεται το πολιτικό μας σύστημα με καχυποψία, καμιά φορά και αντιπαλότητα (σε αντίθεση με το λαό που τις επιδοκιμάζει).Τους προλαβαίνει «στο δρόμο για τη Δαμασκό», τους «βάζει δύσκολα». Κι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ μετράει ξανά το μπόι του.

Γιατί οι «γωνίες» αρνούνται το «στρογγύλεμα», η πρόσκρουση σ΄ αυτές είναι βίαιη, οι αντιθέσεις δεν «λειαίνονται», οι «γραμμές» δεν νοθεύονται, τα «διλήμματα» σαρώνουν.

Γιατί οι «γωνίες» δεν ηθικολογούν απέναντι στο «πολιτικό χρήμα» όταν αποκαλύπτουν τις διαδρομές του, τους «εκλεκτούς» του και τις «διαχειριστικές αντιπαροχές» τους. Συγκρούονται μετωπικά με την πολιτική ευτέλεια και την θεσμική ανικανότητα, με βαρύ προσωπικό κόστος.

Ο Κώστας Λαλιώτης, με το Πολυτεχνείο (1973),την Αλλαγή (1981),την αποχώρηση πριν την παρακμή (1986),την επανάκαμψη πριν την ήττα (1988),το bing-bang (1992),το «Κώστας και Άκης» (1996),τη δραματική παραίτηση και τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της (2003),τη σύγκρουση της ιστορικής ψήφου ψυχής με τη λογική ψήφο (2007) δοκιμάζει τα όρια του συστήματος.

Μέσα στις εναλλαγές της εκκωφαντικής σιωπής και της βροντερής φωνής του λόγου και του μη λόγου του, δείχνει να γνωρίζει καλά «η Ιθάκες τι σημαίνουν».

Η βαριά κληρονομιά του πνευματικού του πατέρα, η υπεράσπιση της ιστορικής και πολιτικής μνήμης του, τα ιδεολογικά φορτία της 3^ης Σεπτέμβρη, τον σημαδεύουν.

Τον Κώστα Λαλιώτη, φίλο του «Τίγρη», αγαπημένο της Λιλής.

Όρθιο. Απέναντι στον «Εφιάλτη» των καιρών μας.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 14.1.2009

"Παραμένουμε αμετάκλητα στη γραμμή......

....... όλα εντάσσονται στο επικοινωνιακό παιγνίδι και στη μαγεία των υποσχέσεων.

Όταν η αλήθεια αποκαλυφθεί, ποιος θα θυμάται τι πρώτο ειπώθηκε;"

Ο Εμίρης, ο κακομοίρης και τα γίδια

Το ημερολόγιο της Νέας Δημοκρατίας

Προσοχή καταστροφικός ιός

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έβγαλε ανακοίνωση που επιβεβαιώνει κάποιες φήμες.

Στις επόμενες ημέρες πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί και να μην ανοίξετε κανένα μήνυμα που θα έρθει με τον τίτλο "INVITE" ή "INVITO" ανεξάρτητα από το πιος σας στο στέλνει, φίλος ή όχι.

Είναι ένας ιός που ανοίγει ως ολυµπιακή φλόγα και καίει τον σκληρό σας δίσκο. Αυτός ο ιός θα σας έρθει από ένα άτοµο από τη λίστα των επαφών σας και γι' αυτό πρέπει να στείλετε αυτό το μήνυμα σε όσους γνωρίζετε.

Αν πάρετε τέτοιο µήνυµα, µην το ανοίξετε. Σβήστε αµέσως τον υπολογιστή σας. Είναι ο χειρότερος ιός όπως ανακοινώθηκε από το CNN και η MICROSOFT το επιßεßαιώνει ως τον πιο καταστροφικό ιό µέχρι σήµερα. Ανακαλύφθηκε προχτές το απόγευµα από την MCAfee και δεν υπάρχουν ακόµη λύσεις. Καταστρέφει ολοκληρωτικά όλα τα VITAL INFO του HARD DISK!

Ισραηλινός αστυνομικός πυροβολεί παλαιστίνιο κρατούμενο με χειροπέδες

Είναι για όλα ικανοί και δεν έχουν δυστυχώς να ζηλέψουν τίποτα από τις πιο μαύρες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας.

Το Video το έδωσε στη δημοσιότητα ο Ισραηλινός Οργανισμός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Β´Tselem στις 20 Ιουλίου 2008

Ποιοί κάθονται στο τείχος της Γάζας;

του Carlos Latuff από το Monthly Review

Κύριε Πρωθυπουργέ ήλθε η ώρα. Ετοιμάστε τα τρία γράμματα....

Το ανέκδοτο το ξέρετε;

Όταν ο κύριος Σημίτης το 2004 παρέδιδε στον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό κύριο Καραμανλή, λέγεται, ότι του έδωσε τρεις κλειστούς αριθμημένους φακέλους με τη συμβουλή, να τους ανοίγει με τη σειρά κάθε φορά που θα βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Η πρώτη κυβερνητική του θητεία δεν πήγε και τόσο καλά. Το κράτος δεν επανιδρύθηκε, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν αυξήθηκαν, η ανεργία δεν μειώθηκε, οι πολύτεκνες οικογένειες δεν αναγνωρίστηκαν όπως προεκλογικά υποσχέθηκε και γενικά ο λαός ήταν δυσαρεστημένος. Άσχημο κλίμα για να πάει σε εκλογές. Τότε θυμήθηκε τον προκάτοχό του και τους αριθμημένους φακέλους. Άνοιξε το φάκελο με τον αριθμό 1 και διάβασε: «Αν βρεθείς σε δύσκολη θέση, ρίξε όλα τα λάθη στον προκάτοχό σου. Θα κερδίσεις πολύτιμο πολιτικό χρόνο». Αυτό και έκανε. Προκήρυξε εκλογές ρίχνοντας όλα τα λάθη και αναστολές στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που στα είκοσι περίπου χρόνια διακυβέρνησης της χώρας δεν άφησαν περίπου τίποτα όρθιο. Καμένη γη. Καμία προϋπόθεση δεν υπήρχε για να υλοποιήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Με αυτούς τους ισχυρισμούς κέρδισε τις εκλογές του 2007.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και σκάνδαλα συγκλόνισαν την κυβέρνηση. Τα γκάλοπ κατέγραφαν μια συνεχώς αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, έπαψε να θεωρείται ο καταλληλότερος και γενικά βρισκόταν στα κάτω του. Άτολμος και αδύναμος να αναλάβει πρωτοβουλίες, ανέτρεξε στον φάκελο 2, τον άνοιξε και διάβασε: «Ρίξε όλα τα λάθη στους συνεργάτες σου. Θα κερδίσεις πολύτιμο πολιτικό χρόνο». Αυτό και έκανε. Δέχθηκε τις παραιτήσεις των Βουλγαράκη και Ρουσσόπουλου.

Δεν πέρασε πολύς καιρός και η παγκόσμια οικονομική κρίση ξεσκέπασε αδυναμίες χώρας και κυβέρνησης, ο προϋπολογισμός δεν έκλεινε, τα σκάνδαλα δεν ξεχάστηκαν, ήταν και η εξέγερση των νέων, δεν θεωρείτο πια καταλληλότερος, αναγκάστηκε πολύ νωρίς να ανοίξει τον τρίτο φάκελο. «Ετοίμασε τρεις παρόμοιους φακέλους και προετοιμάσου να παραδόσεις στον επόμενο» έλεγε το σημείωμα. Έκανε ανασχηματισμό για να προετοιμάσει τις επόμενες εκλογές.

Εγκλήματος συνέχεια...

Το έγκλημα συνεχίζεται και η Διεθνής Κοινότητα σιωπά

ΓΑΖΑ

ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΧΩΡΙΣ ΠΙΤΖΑΜΑ

....ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΦΑΓΗΤΟ, ΝΕΡΟ, ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ

Σκίτσο του Vincenzo Apicella που αρνήθηκε η „Liberazione“ εφημερίδα της Κομουνιστικής Επανίδρυσης Ιταλίας, (Rifondazione Comunista), με τη δικαιολογία, ότι «δε δημοσιεύει ένα σκίτσο με αναφορά στο φασισμό».

*********

Τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στην λωρίδα της Γάζας αναδεικνύουν για άλλη μια φορά με τον πιο τραγικό τρόπο πως όλες οι διακηρύξεις για σεβασμό του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου ως υπέρτατης αξίας, αποτελούν κούφια λόγια.

Τι περισσότερο και τι λιγότερο διέπραξαν οι Μιλόσεβιτς, Κάρατζις και άλλοι για να προσαχθούν στα διεθνή δικαστήρια με την κατηγορία των εγκληματιών πολέμου; Ο φαρισαϊσμός και η διγλωσσία στο μεγαλείο τους.

Η Αμερική και ο Ομπάμα σιωπούν και δεν πρέπει κανείς να έχει αυταπάτες. Η αμερικάνικη εξωτερική πολιτική δεν ελέγχεται απλά από το Ισραήλ. Ταυτίζεται με αυτήν.

Η εξωτερική πολιτική της Ευρώπης είναι αχαρακτήριστη. Στην ουσία εκθέτει το όλο αξιακό της σύστημα, τουλάχιστον αυτό που διακηρύσσει, ότι την διαφοροποιεί από τις άλλες δυνάμεις και την απομακρύνει ακόμη περισσότερο από τους λαούς της, μεγεθύνοντας επικίνδυνα το ήδη υπάρχον δημοκρατικό της έλλειμμα.

Δυστυχώς λείπουν οι ηγέτες με το "Η" ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Το Ισραήλ δεν επιδιώκει μία βιώσιμη λύση. Οι στρατιωτικές επεμβάσεις και οι μαζικές δολοφονίες αμάχων, δεν πρόκειται να φέρουν λύση. Θα ενισχύσουν την αγανάκτηση και τις κινήσεις απελπισίας του παλαιστινιακού λαού, που δεν θα έχει να χάσει τίποτε περισσότερο από τα δεσμά του. Το Ισραήλ επιδιώκει την διαιώνιση μιας χαώδους κατάστασης. Γιατί λύση σημαίνει επιστροφή και διάθεση εδαφών. Κάτι που στην ουσία δεν θέλει.

Η ανομολόγητη όμως αιτία αυτού του παράλογου πολέμου με τις εκατοντάδες θύματα είναι τα εσωτερικά προεκλογικά παιχνίδια της πολιτικής τους ηγεσίας και η ανάκτηση του χαμένου κύρους του στρατού τους από τον τελευταίο πόλεμο με την Hisbollah.

Γι΄ αυτό είναι ακόμη πιο αποτρόπαιος.

Εν ψυχρώ έγκλημα...

Εν ψυχρώ έγκλημα χαρακτήρισε εύστοχα τις επιθέσεις των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας ο Κάρολος Παπούλιας.

Στην ουσία εξέφρασε όλους αυτούς, που για δεκαετίες βλέπουν να συντελείται ένα αποτρόπαιο διαρκές έγκλημα ενάντια σε ένα λαό και στο δικαίωμά του να ζήσει ελεύθερος στη δική του πατρίδα.

Τα μισόλογα και οι συμψηφισμοί απεδείχθη, ότι αποθρασύνουν, αναβιώνουν τη βία και τρομοκρατία και σε κάθε περίπτωση δεν λύνουν το πρόβλημα.

Όταν η μαζική δολοφονία αμάχων και κυρίως παιδιών, ο μη διαχωρισμός στρατιωτικών στόχων από πολιτικούς, εντάσσονται σύμφωνα με δηλώσεις της Υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ στη λογική των «παράπλευρων απωλειών» και στο ακόμη πιο ανάλγητο του αρχηγού του Ισραηλινού στρατού «αυτό που είδατε ήταν μόνο ένα δείγμα για το τι θα επακολουθήσει. Τα χειρότερα έρχονται...», τίθεται λογικά το ερώτημα, κατά πόσο ενδιαφέρονται πραγματικά για την επίλυση του προβλήματος.

Δεν γνωρίζουν, ότι η βία, η απροκάλυπτη παραβίαση διεθνών κανόνων, η ουσιαστική αδράνεια των Διεθνών Οργανισμών και Δυνάμεων, η αίσθηση της αδικίας, αναπαράγουν τον αδιέξοδο και φαύλο κύκλο βίας και τρομοκρατίας;

Η πολιτική της συλλογικής τιμωρίας του παλαιστινιακού λαού θυμίζει μαύρες εποχές της ιστορίας της ανθρωπότητας, ανήκει στον τομέα των εγκλημάτων πολέμου και δεν δικαιολογείται από καμία θεωρία παράπλευρων απωλειών και ούτε βέβαια από τις τρομοκρατικές ενέργειες της Χαμάς.

Δυστυχώς η Διεθνής Κοινότητα έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στη Γεωργία, όχι ως άδικη, αλλά ως δυσανάλογη αντίδραση.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιμετωπίσει το έγκλημα που τώρα για μια ακόμη φορά συντελείται.

Χρόνια Πολλά