Εν ψυχρώ έγκλημα...

Εν ψυχρώ έγκλημα χαρακτήρισε εύστοχα τις επιθέσεις των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας ο Κάρολος Παπούλιας.

Στην ουσία εξέφρασε όλους αυτούς, που για δεκαετίες βλέπουν να συντελείται ένα αποτρόπαιο διαρκές έγκλημα ενάντια σε ένα λαό και στο δικαίωμά του να ζήσει ελεύθερος στη δική του πατρίδα.

Τα μισόλογα και οι συμψηφισμοί απεδείχθη, ότι αποθρασύνουν, αναβιώνουν τη βία και τρομοκρατία και σε κάθε περίπτωση δεν λύνουν το πρόβλημα.

Όταν η μαζική δολοφονία αμάχων και κυρίως παιδιών, ο μη διαχωρισμός στρατιωτικών στόχων από πολιτικούς, εντάσσονται σύμφωνα με δηλώσεις της Υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ στη λογική των «παράπλευρων απωλειών» και στο ακόμη πιο ανάλγητο του αρχηγού του Ισραηλινού στρατού «αυτό που είδατε ήταν μόνο ένα δείγμα για το τι θα επακολουθήσει. Τα χειρότερα έρχονται...», τίθεται λογικά το ερώτημα, κατά πόσο ενδιαφέρονται πραγματικά για την επίλυση του προβλήματος.

Δεν γνωρίζουν, ότι η βία, η απροκάλυπτη παραβίαση διεθνών κανόνων, η ουσιαστική αδράνεια των Διεθνών Οργανισμών και Δυνάμεων, η αίσθηση της αδικίας, αναπαράγουν τον αδιέξοδο και φαύλο κύκλο βίας και τρομοκρατίας;

Η πολιτική της συλλογικής τιμωρίας του παλαιστινιακού λαού θυμίζει μαύρες εποχές της ιστορίας της ανθρωπότητας, ανήκει στον τομέα των εγκλημάτων πολέμου και δεν δικαιολογείται από καμία θεωρία παράπλευρων απωλειών και ούτε βέβαια από τις τρομοκρατικές ενέργειες της Χαμάς.

Δυστυχώς η Διεθνής Κοινότητα έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας στη Γεωργία, όχι ως άδικη, αλλά ως δυσανάλογη αντίδραση.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιμετωπίσει το έγκλημα που τώρα για μια ακόμη φορά συντελείται.